MABF3208

Anti-HPV11 Antibody, clone H11.H3

• Synonim(y): Główne białko kapsydu L1, HPV-11
• Kod UNSPSC: 12352203

Właściwości

• pochodzenie biologiczne: mouse
• Poziom jakości: 200
• forma przeciwciała: purified antibody
• rodzaj przeciwciała: primary antibodies
• klon: H11.H3, monoclonal
• masa cząsteczkowa: calculated mol wt 55.8 kDa; observed mol wt ~N/A kDa
• oczyszczone przez: using protein G
• reaktywność gatunkowa: virus
• opakowanie: antibody small pack of 100
• metody: ELISA: suitable; neutralization: suitable
• izotyp: IgG2bκ
• numer dostępu Protein ID: N/A
• numer dostępu UniProt: P04012
• temp. przechowywania: -10 to -25°C

Opis

Specyficzność

Klon H11.H3 jest mysim przeciwciałem monoklonalnym wykrywającym wirusa HPV11. Jego celem jest epitop w obrębie głównego białka kapsydu L1.

Immunogen

Nienaruszone wiriony HPV-11 uzyskane z morfologicznie transformowanych ksenograftów ludzkiego napletka hodowanych podnerkowo u myszy atymicznych.

Zastosowanie

Testy kontroli jakości

Testowanie izotypów: Potwierdzenie tożsamości za pomocą testu izotypowania.

Analiza izotypowania: Tożsamość tego przeciwciała monoklonalnego została potwierdzona testem izotypowania jako mysia IgG2b, kappa.

Testowane zastosowania

Analiza immunoenzymatyczna: Reprezentatywna partia tego przeciwciała wykryła białko HPV11 w aplikacji ELISA.

Neutralizacja: Reprezentatywna partia tego przeciwciała zneutralizowała HPV11 w zastosowaniu neutralizującym (Christensen, N.D., et al. (1994). Virology. 205(1):329-35; Christensen, N.D., et al. (1996). Virology. 224(2):477-86).

Analiza ELISA: Reprezentatywna partia tego przeciwciała wykryła białko HPV11 w zastosowaniu ELISA (Christensen, N.D., et al. (1990). J Virol. 64(11):5678-81; Christensen, N.D., et al. (1994). Virology. 205(1):329-35; Christensen, N.D., et al. (1996). Virology. 224(2):477-86; Panicker, G., et al. (2021). J Immunol Methods. 498:113136; Jerajani, K., et al. (2022). J Pharm Sci. 111(11):2983-2997).

Uwaga: Rzeczywiste optymalne rozcieńczenia robocze muszą być określone przez użytkownika końcowego jako próbki, a warunki eksperymentalne mogą się różnić w zależności od użytkownika końcowego.

Opis wartości docelowych

Główne białko kapsydu L1 (UniProt: P04012) jest kodowane przez gen L1 wirusa brodawczaka ludzkiego 11. Główne białko kapsydowe L1 wirusa brodawczaka ludzkiego jest głównym białkiem strukturalnym odpowiedzialnym za tworzenie kapsydu wirusowego, który otacza genomowe DNA wraz z mniejszym białkiem kapsydowym L2. Kapsyd wirusowy składa się z 360 kopii białka L1 tworzących 72 pentamery, które łączą się w ikosaedryczną strukturę kapsydu, podczas gdy białko L2 lokalizuje się wzdłuż wewnętrznej powierzchni wirionu i odgrywa rolę w stabilizacji kapsydu poprzez interakcję z głównym białkiem kapsydu L1. Białko L1 ułatwia przyłączenie wirusa do komórki gospodarza poprzez oddziaływanie z proteoglikanami siarczanu heparanu na powierzchni komórki, co jest krytycznym etapem infekcji. Rekombinowane główne białko kapsydowe L1 może spontanicznie łączyć się w cząsteczki podobne do wirusa (VLP) i zostało wykorzystane do opracowania przeciwciał neutralizujących, które wykazują wysoki stopień swoistości dla typu wirusa brodawczaka ludzkiego. W oparciu o ich potencjał onkogenny, wirusy brodawczaka ludzkiego (HPV) można sklasyfikować jako typy HPV niskiego ryzyka (np.: HPV6 i HPV11, najczęstsze serotypy), które nie powodują raka, ale mogą prowadzić do brodawek skóry i narządów płciowych, oraz typy HPV wysokiego ryzyka (np.: HPV 16, 18, 31, 33, 35, 45, 52, 58), które są odpowiedzialne za nowotwory związane z HPV. Szczepionki ukierunkowane na białko L1 zostały opracowane i są skuteczne w zapobieganiu infekcji najbardziej onkogennymi typami HPV poprzez indukowanie silnej odpowiedzi przeciwciał. (Ref.: Hareza, D. A., (2022) Int. J. Mol. Sci., 23, 1818; Christensen, N.D., et al. (1990). J Virol. 64:11, 5678-81; Christensen, N.D., et al. (1996). Virology. 224(2):477-86; Brown, M.J., et al. (2014). Clin Vaccine Immunol. 21:4, 587-93)

Postać fizyczna

Oczyszczone mysie przeciwciało monoklonalne IgG2b w PBS bez konserwantów.

Rekonstytucja

1,0 mg/ml. Należy zapoznać się ze wskazówkami dotyczącymi sugerowanych początkowych rozcieńczeń i/lub mian w zależności od zastosowania i rodzaju próbki.

Przechowywanie i stabilność

Przechowywać w temperaturze od -10°C do -25°C. Zalecenia dotyczące postępowania: Po otrzymaniu i przed zdjęciem nasadki odwirować fiolkę i delikatnie wymieszać roztwór. Rozdzielić do probówek mikrowirówkowych i przechowywać w temperaturze -20°C. Unikać powtarzających się cykli zamrażania/rozmrażania, które mogą uszkodzić IgG i wpłynąć na działanie produktu.

Inne uwagi

Stężenie: Stężenie specyficzne dla danej partii można znaleźć w certyfikacie analizy.

Oświadczenie o zrzeczeniu się odpowiedzialności

O ile nie określono inaczej w naszym katalogu lub innej dokumentacji firmy dołączonej do produktu(-ów), nasze produkty są przeznaczone wyłącznie do użytku badawczego i nie mogą być wykorzystywane do żadnych innych celów, w tym między innymi do nieautoryzowanych zastosowań komercyjnych, zastosowań diagnostycznych in vitro, zastosowań terapeutycznych ex vivo lub in vivo lub jakiegokolwiek rodzaju konsumpcji lub zastosowania u ludzi lub zwierząt.

Ta strona może zawierać tekst przetłumaczony maszynowo.

Informacja o środkach bezpieczeństwa

• Kod klasy składowania: 12 - Non Combustible Liquids
• Klasa zagrożenia wodnego (WGK): WGK 2
• Temperatura zapłonu (°F): Not applicable
• Temperatura zapłonu (°C): Not applicable