Fibrynogen/Fibryna

Fibrynogen jest glikoproteiną ~340 kDa syntetyzowaną w wątrobie. Jest to heksamer składający się z par trzech łańcuchów peptydowych (α, β i γ). Fibrynogen jest białkiem ostrej fazy, które jest częścią kaskady białek krzepnięcia. Końcowym rezultatem kaskady jest produkcja trombiny, która przekształca fibrynogen w fibrynę. Trombina szybko proteolizuje fibrynogen, uwalniając fibrynopeptyd A. Utrata tego małego peptydu nie wystarcza, aby powstała cząsteczka fibryny była nierozpuszczalna, ale ma tendencję do tworzenia kompleksów z sąsiednimi cząsteczkami fibryny i fibrynogenu. Następnie trombina rozszczepia drugi peptyd fibrynopeptyd B z fibryny, a powstałe monomery fibryny polimeryzują spontanicznie, tworząc nierozpuszczalny żel. Spolimeryzowana fibryna jest utrzymywana razem przez siły niekowalencyjne i elektrostatyczne oraz stabilizowana przez enzym transamidujący czynnik XIIIa, który jest wytwarzany przez działanie trombiny na czynnik XIII. Nierozpuszczalne agregaty fibryny (skrzepy) i zagregowane płytki krwi blokują następnie uszkodzone naczynie krwionośne i zapobiegają dalszemu krwawieniu. Ilość fibrynogenu w osoczu może służyć jako niespecyficzny wskaźnik tego, czy w organizmie występuje proces zapalny. Fibrynogen z dowolnego źródła ssaków zostanie rozszczepiony przez trombinę z dowolnego źródła ssaków.

powrót do białek strukturalnych