Oznaczanie wody w marihuanie i konopiach metodą miareczkowania Karla Fischera
Anita Piper, R&D Scientist, Bruce Herzig, R&D Scientist, Bettina Straub-Jubb, Global Product Manager Titration
Merck
Wprowadzenie
Konopie i marihuana stają się ważnymi produktami rolnymi i są coraz częściej wykorzystywane w produktach leczniczych, kosmetykach, żywności, olejach i włóknach tekstylnych na całym świecie. Rynek konopi indyjskich szybko rośnie, głównie ze względu na wykorzystanie ich przez przemysł farmaceutyczny jako środków terapeutycznych w leczeniu.
Woda w marihuanie i konopiach wpływa na określenie mocy i musi być dokładnie określona, aby obliczyć prawidłową zawartość delta-9 tetrahydrokannabinolu (THC) w roślinie. Chociaż oba typy roślin mają podobne właściwości, marihuana zawiera większą ilość THC w porównaniu do konopi. Aby jednak konopie mogły być legalnie klasyfikowane jako konopie, Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych (USDA) ustalił limit całkowitego stężenia delta-9 tetrahydrokannabinolu (THC). Limit ten wynosi nie więcej niż 0,3% THC w przeliczeniu na suchą masę (patrz definicja 7 CFR Part 990 Oct 2019).1 Wytyczne Unii Europejskiej określają obecnie limit ≤ 0,2% dla całkowitego stężenia THC w przeliczeniu na suchą masę.2% dla całkowitego stężenia THC w przeliczeniu na suchą masę konopi przemysłowych (stan na styczeń 2022 r.).2
Aby obliczyć stężenie delta-9 THC w suchej masie, należy zastosować dokładną metodę analityczną w celu określenia dokładnej zawartości wody. Obecnie większość laboratoriów stosuje metody strat podczas suszenia (LOD), które mierzą wszystkie lotne składniki poprzez ogrzewanie. Może to jednak zawyżać zawartość wody w próbce, co z kolei prowadzi do nieprawidłowego stężenia delta-9 THC w suchej masie, co skutkuje błędną klasyfikacją jako konopi. Może to potencjalnie prowadzić do kar dla rolnika lub przetwórcy lub do przymusowego zniszczenia ich produktu.
Celem tej aplikacji jest zademonstrowanie metody oznaczania wilgotności konopi i kwiatów konopi, która jest selektywna dla wody, a także zapewni szybkie i dokładne wyniki testów.
Metody oznaczania zawartości wody
Oceniono trzy metody oznaczania wody w konopiach i marihuanie:
- Straty podczas suszenia (LOD)
- Metoda piecowa Karla Fischera z kulometrią
- Bezpośrednie wolumetryczne miareczkowanie Karla Fischera z ekstrakcją zewnętrzną
Straty podczas suszenia to prosta technika oparta na ważeniu, która usuwa wodę poprzez ogrzewanie. Potrzebny sprzęt jest niedrogi, ale metoda może być czasochłonna. Obecnie metoda ta jest powszechnie stosowana w kilku różnych branżach. Jednak metoda strat podczas suszenia nie jest specyficzna dla wody, a uzyskane wyniki testu mogą obejmować również ilości innych lotnych związków. W zależności od wybranych warunków może to prowadzić do nieprawidłowej wartości wody, co z kolei wpłynęłoby na dokładność podanego wyniku stężenia THC w suchej masie.
Metody oparte na miareczkowaniu Karla Fischera są proste do przeprowadzenia, ale sprzęt jest nieco droższy niż ten używany do oznaczania LOD. Zaletą metody miareczkowania Karla Fischera jest jej specyficzność dla wody. W rezultacie podawana wartość wody nie obejmuje ilości innych lotnych związków. Oceniono dwie metody oparte na miareczkowaniu Karla Fischera - kulometrię z piecem Karla Fischera i bezpośrednie miareczkowanie wolumetryczne z zewnętrzną ekstrakcją. Metoda kulometryczna najlepiej nadaje się do próbek o niskiej zawartości wody w zakresie od 10 ppm do 10 000 ppm (1%) lub gdy dostępny jest tylko niewielki materiał próbki. Z kolei miareczkowanie wolumetryczne stosuje się do próbek stałych i ciekłych o zawartości wody od 0,01% do 100%. Próbki do bezpośredniego miareczkowania wolumetrycznego Karla Fischera muszą być rozpuszczalne w rozpuszczalniku Karla Fischera. Organiczne materiały roślinne, takie jak konopie i marihuana, nie nadają się do bezpośredniego pomiaru, dlatego stosuje się albo zewnętrzną ekstrakcję odpowiednim rozpuszczalnikiem, albo metodę miareczkowania Karla Fischera w piecu. Metoda piecowa Karla Fischera jest idealna do tego pomiaru, ponieważ całkowicie odparowuje wodę z próbki i bezpośrednio przenosi ją do titratora. Zbadano oba podejścia bezpośredniego miareczkowania wolumetrycznego po ekstrakcji zewnętrznej oraz metodę piecową Karla Fischera. Zawartość wody w drobno zmielonych próbkach kwiatów konopi została określona przy użyciu metod opisanych poniżej. W przypadku każdej analizy konopi lub marihuany ważne jest odpowiednie przygotowanie, aby zapewnić reprezentatywną i dobrze zhomogenizowaną próbkę. Metodą homogenizacji próbki, która jest często stosowana w branży, jest kriogeniczne mielenie kulowe. Powoduje to dokładną homogenizację próbki i prowadzi do uzyskania cząstek o wielkości 100 µm lub mniejszych.
Doświadczalne
Użyte oprzyrządowanie Karla Fischera
- Kulometr Karla Fischera
- Piekarnik Karla Fischera z procesorem próbek
- Wolumetr Karla Fischera z biuretą 5 ml
Warunki eksperymentalne - metoda piecowa Karla Fischera z kulometrią
Warunki doświadczalne - Bezpośrednie miareczkowanie wolumetryczne Karla Fischera z ekstrakcją zewnętrzną
Wyniki i dyskusja
Eksperyment 1 - Oznaczanie wody metodą piecową Karla Fischera z kulometrią
Zawartość wody w próbce konopi oznaczono za pomocą kulometrycznego miareczkowania Karla Fischera w połączeniu z piecem Karla Fischera. Przed analizą przeprowadzono rampę temperaturową w celu oceny optymalnej temperatury, w której woda jest całkowicie i skutecznie uwalniana bez rozkładu próbki. Optymalna temperatura dla użytej próbki została ustalona na 150 °C. Próbki zostały zważone do zapieczętowanych fiolek w celu użycia w piecu Karla Fischera. Pusta fiolka została użyta jako ślepa próba w celu określenia wody, która mogła przylgnąć do fiolki. Wartość uzyskana dla ślepej fiolki została odjęta od wartości każdej próbki określonej przez urządzenie.
Próbka została przeanalizowana w kwintuplikacie, a zmierzone wartości zostały uśrednione w celu uzyskania wyniku (patrz wyniki z 2 różnymi odczynnikami kulometrycznymi, CombiCoulomat i Anolyte, w Tabelach 5 i 6).
Eksperyment 2 - Oznaczanie wody metodą miareczkowania objętościowego z ekstrakcją zewnętrzną
1 g konopi ekstrahowano 25 g metanolu mieszając w fiolkach zamkniętych przegrodą. Zastosowano różne warunki ekstrakcji (czas i temperatura ekstrakcji). Oznaczona wartość wody w metanolu została użyta jako wartość ślepa do wykorzystania w końcowych obliczeniach. Stałe konopie pozostawiono do osadzenia, a dokładną wagową porcję mieszaniny (metanol/ekstrahowana woda) pobrano za pomocą strzykawki i wstrzyknięto do celi miareczkowej wolumetrycznego titratora Karla Fischera. Dokładna masa próbki została określona przez ważenie wsteczne. Następnie titrator zmierzył zawartość wody we wstrzykniętej próbce. Dokładna wartość zawartości wody w próbce konopi została następnie obliczona przy użyciu następującego równania:
W1= [W3 x (m1+m2) - W2 x m2]/m1
Gdzie: | W1 jest wynikiem w % |
W2 to % wody w metanolu użytym do ekstrakcji | |
W3 to % wody określony dla wyekstrahowanej porcji metanolu | |
m1 jest masą wyekstrahowanej próbki | |
m2 jest masą metanolu ekstrakcyjnego |
Wyniki analizy okazały się niewystarczająco powtarzalne i wysoce zależne od wybranych warunków ekstrakcji. W związku z tym nie zostały one tutaj szczegółowo przedstawione. Stwierdzono, że technika ekstrakcji zewnętrznej jest niekorzystna w porównaniu z techniką pieca KF i dlatego nie może być zalecana do oznaczania wody w konopiach.
Eksperyment 3 - Oznaczanie zawartości wody przez stratę podczas suszenia (LOD)
W tym eksperymencie zawartość wody w próbce została określona przez stratę podczas suszenia aż do osiągnięcia stałej masy. Próbkę ogrzewano przez 2 godziny w temperaturze 150˚C. Masę próbki określono przed i po ogrzewaniu, aby obliczyć masę utraconą podczas eksperymentu - stratę podczas suszenia. Próbka została przeanalizowana w dwóch egzemplarzach, a wartości zostały uśrednione w celu uzyskania wyniku (patrz wyniki w Tabeli 7).
Porównanie metody piecowej Karla Fischera i straty podczas suszenia
Metodę piecową Karla Fischera z kulometrią porównano z metodą straty podczas suszenia (patrz Tabela 8). Wyniki dla tej ostatniej (LOD) były o około 35% wyższe niż dla metody piecowej Karla Fischera. Wymaga to rozważenia pomiaru innych lotnych związków metodą strat przy suszeniu, aby uniknąć błędnych wyników zawartości wody.
Wnioski
Zawartość wody w próbkach konopi określono za pomocą technik miareczkowania Karla Fischera (kulometria z piecem; miareczkowanie wolumetryczne z ekstrakcją zewnętrzną) i porównano z utratą podczas suszenia.
Miareczkowanie kulometryczne Karla Fischera w połączeniu z piecem Karla Fischera zapewnia powtarzalne wyniki. Zapobiega przeszacowaniu zawartości wody spowodowanemu przez związki lotne, co należy wziąć pod uwagę w przypadku metody strat podczas suszenia. Ponadto wymaga jedynie niewielkiej ilości próbki i odczynnika. Wolumetryczne miareczkowanie Karla Fischera z ekstrakcją zewnętrzną nie dało powtarzalnych wyników i dlatego nie jest zalecane. Można jednak zastosować wolumetryczną metodę Karla Fischera w połączeniu z piecem Karla Fischera, ale ponieważ wolumetria nie jest tak czuła jak kulometria, wielkość próbki musi zostać zwiększona, aby uzyskać wiarygodne wyniki.
Dlatego zaleca się stosowanie metody pieca Karla Fischera z kulometrią do oznaczania wody w konopiach i konopiach indyjskich w celu uzyskania najdokładniejszych wyników. Umożliwia to dokładne i precyzyjne obliczenie stężenia delta-9 THC w suchej masie.
Zobacz także naszą stronę z testami marihuany pod adresem SigmaAldrich.com/cannabis
.Referencje
Zaloguj się lub utwórz konto, aby kontynuować.
Nie masz konta użytkownika?