Inżynieria tkankowa
Inżynieria tkankowa i medycyna regeneracyjna to interdyscyplinarne dziedziny mające na celu opracowanie biologicznych substytutów w celu przywrócenia, utrzymania, poprawy funkcji tkanek lub zastąpienia chorych i uszkodzonych tkanek. Zarówno tkanki twarde (np. kości, chrząstki), jak i miękkie (np. skóra, zastawki sercowo-naczyniowe) mogą być wytwarzane za pomocą inżynierii tkankowej. Komórki, rusztowania i sygnały stymulujące wzrost to trzy kluczowe składniki inżynierii substytutów tkanek. Podczas gdy inżynieria tkankowa hoduje tkanki in vitro, medycyna regeneracyjna łączy inżynierię tkankową z innymi strategiami, w tym terapią komórkową, terapią genową i immunomodulacją, w celu wywołania regeneracji tkanek in vivo. Biomimetyczne konstrukty tkankowe są również opracowywane jako modele in vitro do badań przesiewowych leków i modelowania chorób.
Inżynieria tkankowa obejmuje hodowanie nowych tkanek w laboratorium poprzez łączenie rusztowań, natywnych komórek tkankowych i bioaktywnych cząsteczek w celu naśladowania procesów biologicznych organizmu.
Powiązane artykuły techniczne
- Find reversible addition–fragmentation chain transfer(RAFT) polymerization process, classes of RAFT agents & applications.
- Zastosowania technologii druku trójwymiarowego obejmują zarówno narzędzia osobiste, jak i sprzęt lotniczy.
- Functional materials for printed electronics applications enable flexible displays, RFID tags, and biomedical sensors.
- Methacrylated hydrogels enable 3D cell culture scaffolds and bioprinting using light crosslinking.
- Trójwymiarowe (3D) drukowanie tkanek biologicznych szybko staje się integralną częścią inżynierii tkankowej.
- Zobacz wszystkie (46)
Znajdź więcej artykułów
Rusztowania tkankowe są analogiczne do funkcji macierzy zewnątrzkomórkowej (ECM) w natywnych tkankach. Rusztowania tkankowe zapewniają strukturalne i fizyczne środowisko dla komórek do wzrostu, migracji i reagowania na sygnały; właściwości mechaniczne dla powstałej tkanki; oraz bioaktywne wskazówki dla rezydujących komórek w celu regulacji aktywności.
Ewoluowały trzy główne podejścia do rozwoju rusztowań tkankowych, które naśladują natywne funkcje ECM:
- Nasiewanie komórek na gotowe porowate rusztowania z degradowalnych biomateriałów, w tym zdekellularyzowanego ECM z tkanek allogenicznych i ksenogenicznych, naturalnych polimerów, bioszkieł i polimerów syntetycznych
- Inżynieria arkuszy komórkowych poprzez wysiewanie komórek na termicznie reagujące naczynia hodowlane pokryte polimerem i odłączanie arkusza polimerowego, gdy komórki staną się zlepione
- Kapsułkowanie komórek w matrycy hydrożelowej wykonanej z naturalnych lub syntetycznych polimerów, takich jak bio-barwniki, w biodruku 3D
Zaloguj się lub utwórz konto, aby kontynuować.
Nie masz konta użytkownika?